Zelluf doen!
Toen mijn kinderen in de peuterpuberteit waren was het mijn grote frustratie. Haast hebben en snel met hen ergens naartoe moeten (school, op bezoek, de stad in) en dus aankleden, tanden poetsen, plassen. Alle hulp of overname van activiteiten werd fanatiek afgeslagen. ‘Zelluf’ doen! Duurde langer, maar had natuurlijk 1 voordeel: ze leerden ervan. En vaak ging het om essentiële, basale zaken als aankleden of toiletteren, en dat moet je jezelf nu eenmaal eigen maken.
Maar nu de volwassen leeftijd. Hoe staat het met jou? Leuke baan of juist geen leuke baan, partner of niet, lekker bezig (of juist niet). ‘Zelluf doen’ bij ‘grote mensen-problemen’ is andere koek en noemen we doorgaans koppig, eigenwijs of gewoon stom. Zelluf doen betekent dat je vaak gaat voor herhaling, voor nogmaals iets proberen zoals je het nu eenmaal geleerd hebt – ook tegen beter weten in. Met ‘zelluf doen’ koers je in het ergste geval aan op een burn-out (gelukkig ben je in goed gezelschap van vele anderen), een depressie (idem) of een andere vorm van lijden.
Je gedraagt je dan eigenlijk als een eend in een eendenkooi, die gelokt door de kwispelstaart van de kooikershond, steeds verder de fuik in zwemt. Te laat daagt dan het besef dat er niets mis is met hulp vragen. Ik zie om me heen gebrek aan dat hulp vragen en de verstrakking in het zelf willen oplossen als versnelling en verergering van problemen. De omstanders zien altijd de vangarmen van de eendenkooi eerder dan de eend…
Ik heb zelf inmiddels best wel wat hulpverleners geraadpleegd en over de vloer gehad. Het leven in een samengesteld gezin met vier kinderen vind ik er complex genoeg voor en ik kan lang niet alles zelf overzien. Mijn laatste bezoek aan een pragmatische GGZ-psycholoog dateert van drie maanden geleden, toen ik advies nodig had bij het omgaan met het koppige gedrag van mijn hoogbegaafde en licht autistische zoon. Ik kon de oplossing echt niet meer verzinnen en mijn vrouw evenmin. Opgelucht en met goeie praktische tips op zak reden we een uur later weer naar huis. Het heeft me veel frustratie en gepuzzel bespaard en zorgde ervoor dat ik weer verder kon. Zo makkelijk en snel kan het zijn.
Maar nu de volwassen leeftijd. Hoe staat het met jou? Leuke baan of juist geen leuke baan, partner of niet, lekker bezig (of juist niet). ‘Zelluf doen’ bij ‘grote mensen-problemen’ is andere koek en noemen we doorgaans koppig, eigenwijs of gewoon stom. Zelluf doen betekent dat je vaak gaat voor herhaling, voor nogmaals iets proberen zoals je het nu eenmaal geleerd hebt – ook tegen beter weten in. Met ‘zelluf doen’ koers je in het ergste geval aan op een burn-out (gelukkig ben je in goed gezelschap van vele anderen), een depressie (idem) of een andere vorm van lijden.
Je gedraagt je dan eigenlijk als een eend in een eendenkooi, die gelokt door de kwispelstaart van de kooikershond, steeds verder de fuik in zwemt. Te laat daagt dan het besef dat er niets mis is met hulp vragen. Ik zie om me heen gebrek aan dat hulp vragen en de verstrakking in het zelf willen oplossen als versnelling en verergering van problemen. De omstanders zien altijd de vangarmen van de eendenkooi eerder dan de eend…
Ik heb zelf inmiddels best wel wat hulpverleners geraadpleegd en over de vloer gehad. Het leven in een samengesteld gezin met vier kinderen vind ik er complex genoeg voor en ik kan lang niet alles zelf overzien. Mijn laatste bezoek aan een pragmatische GGZ-psycholoog dateert van drie maanden geleden, toen ik advies nodig had bij het omgaan met het koppige gedrag van mijn hoogbegaafde en licht autistische zoon. Ik kon de oplossing echt niet meer verzinnen en mijn vrouw evenmin. Opgelucht en met goeie praktische tips op zak reden we een uur later weer naar huis. Het heeft me veel frustratie en gepuzzel bespaard en zorgde ervoor dat ik weer verder kon. Zo makkelijk en snel kan het zijn.
Drie mentale hindernissen voor niet zelluf doen…
Waarom is hulp vragen nou zo lastig?
Reden nummer 1: Het voelt altijd zwak. Als je eenmaal groot bent, moet je toch gewoon alles zelf kunnen? Iets in ons zegt eerst: nou niet zeuren, los het op. Dat ‘iets’ heet overigens het Denkende Zelf, de grote tetteraar in je hoofd die het je enorm lastig kan maken.
Op nummer 2: je moet met de billen bloot. Je weet dat je, nadat je je idee van zwakte hebt overwonnen en je denkende Zelf het zwijgen hebt opgelegd, ook nog eens met je billen bloot moet en je hulpvraag inclusief je eigen falen moet gaan toelichten bij anderen. Wat zullen zij wel niet van je denken??
Op nummer 3: we kunnen veel hebben. Dus lijden we, verdragen we en stapelen we maar door. Vervolgens gaan we door onze hoeven en moeten we kruipend en vol schaamte alsnog om hulp vragen.
Voila. Drie stevig in ons verankerde tegenstribbelaars die het zelf doen in stand houden.
Zien we die muur dan niet aankomen? Nee, vaak juist niet. Onbewust te druk in gevecht met onze 3 hulpkillers, die onze tunnelvisie overeind houden. We doen er bij tegenwerking en tegenslag onbewust nog te vaak een schepje van hetzelfde gedrag erbovenop. Vaak is dat controlegericht gedrag, dat de problemen verergert. Als dan toch nog de bom barst, zijn we oprecht verbaasd. We waren toch echt bijna ‘in control?’
Over het vragen van hulp, mijn eigen baat bij hulpverleners, inzichten over leren en leerfouten, denken en denkfouten, regie nemen en eigenaarschap vertonen heb ik de eerste -uitverkochte- druk van mijn boek getiteld “Wie is hier nou de Baas!?” herschreven en met 30 bladzijden netto uitgebreid tot 160 pagina’s. Wat vond ik het heerlijk om dit boek een mooie update te geven en een tweede druk vol met nieuwe anekdotes en inzichten te maken. Ik heb op Facebook een oproep geplaatst om commentaar op de eerste druk en van 19 lezers iets ontvangen. Bedankt daarvoor! Ik heb er enkele uitgepikt en opgenomen in het boek. Het rolt deze week van de pers en de komende twee weken bestel je het met introductiekorting via mijn website. Onder de eerste tien kopers verloot ik ook nog eens vijf kortingsbonnen twv € 100,- op de Zekertraining die start op 11 mei. Betaal je dus nog maar € 895,- voor 3 dagen training all-in. Met dit boek in je hangmat maak je van je zomervakantie een mooie leervakantie en ben je voorbereid op tegenslag…
Reden nummer 1: Het voelt altijd zwak. Als je eenmaal groot bent, moet je toch gewoon alles zelf kunnen? Iets in ons zegt eerst: nou niet zeuren, los het op. Dat ‘iets’ heet overigens het Denkende Zelf, de grote tetteraar in je hoofd die het je enorm lastig kan maken.
Op nummer 2: je moet met de billen bloot. Je weet dat je, nadat je je idee van zwakte hebt overwonnen en je denkende Zelf het zwijgen hebt opgelegd, ook nog eens met je billen bloot moet en je hulpvraag inclusief je eigen falen moet gaan toelichten bij anderen. Wat zullen zij wel niet van je denken??
Op nummer 3: we kunnen veel hebben. Dus lijden we, verdragen we en stapelen we maar door. Vervolgens gaan we door onze hoeven en moeten we kruipend en vol schaamte alsnog om hulp vragen.
Voila. Drie stevig in ons verankerde tegenstribbelaars die het zelf doen in stand houden.
Zien we die muur dan niet aankomen? Nee, vaak juist niet. Onbewust te druk in gevecht met onze 3 hulpkillers, die onze tunnelvisie overeind houden. We doen er bij tegenwerking en tegenslag onbewust nog te vaak een schepje van hetzelfde gedrag erbovenop. Vaak is dat controlegericht gedrag, dat de problemen verergert. Als dan toch nog de bom barst, zijn we oprecht verbaasd. We waren toch echt bijna ‘in control?’
Over het vragen van hulp, mijn eigen baat bij hulpverleners, inzichten over leren en leerfouten, denken en denkfouten, regie nemen en eigenaarschap vertonen heb ik de eerste -uitverkochte- druk van mijn boek getiteld “Wie is hier nou de Baas!?” herschreven en met 30 bladzijden netto uitgebreid tot 160 pagina’s. Wat vond ik het heerlijk om dit boek een mooie update te geven en een tweede druk vol met nieuwe anekdotes en inzichten te maken. Ik heb op Facebook een oproep geplaatst om commentaar op de eerste druk en van 19 lezers iets ontvangen. Bedankt daarvoor! Ik heb er enkele uitgepikt en opgenomen in het boek. Het rolt deze week van de pers en de komende twee weken bestel je het met introductiekorting via mijn website. Onder de eerste tien kopers verloot ik ook nog eens vijf kortingsbonnen twv € 100,- op de Zekertraining die start op 11 mei. Betaal je dus nog maar € 895,- voor 3 dagen training all-in. Met dit boek in je hangmat maak je van je zomervakantie een mooie leervakantie en ben je voorbereid op tegenslag…
zelluf doen OF LEREN?
Naast dit boek heb ik nog twee leerlijnen voor je uitgezet op mijn homepagina: Gelukscafe ( 17 mei) is bijna uitverkocht (gezien de hele lage prijs en de hele hoge waardering verbaast me dat niet) en de gerestylde Zekertraining staat beter in de steigers dan ooit. Gun jezelf eens een kijkje. Of wil je het toch liever allemaal ‘zelluf doen’? Van mij mag het, ik vraag zelf liever om hulp. Vroegtijdig wel te verstaan, dat is de kunst!
▼
Ben je benieuwd naar leren, BEKIJK DAN MIJN drie leerlijnen:
   |
|